Kişisel gelişim ve insanın mental kapasitesine dair gün geçmiyor ki yeni bir açılım ile karşılaşmayalım.
Bu defaki yeni kavramlarımız: CQ “Curiosity quotient” ve PQ “Passion quotient”
Malum EQ (Duygusal Zeka) ve eski dostumuz IQ vardı zaten 🙂
CQ ve PQ’nun türkçe karşılığını “Merak bazlı Zeka” ve “Tutkuya dayalı Zeka” olarak ifade etmek sanırım doğru olacaktır. [ bkz Wikipedia ]
Bu kavramları ortaya atanların temel iddiası: CQ + PQ > IQ
Bu denklemden benim anladığım:
Bir insan merakla bir konuya eğilip tutku ile gayret sarf eder ise, bildiğimiz manada kendinden zeki bir insana kıyasla daha başarılı olabilir.
Bu tezi ortaya atanların temel varsayımı, Internet devrimi ile artık bilgiye erişmek ve işlemek bir bariyer olmaktan çıktı. Ancak asıl zorluk odaklanarak sürdürülebilir verimlilik sağlamak.
Klişe haline gelmiş olan, “İnsan sevdiği işi yapmalı ki hem mutlu hem de başarılı olabilsin” önermesini de bu kapsamda kısmen düşünebiliriz.
Benim gözlemim ise Orta Doğu coğrafyasında, ofis hayatında ve spor dünyasındaki başarı reçetelerimizin daha çok efor/gayret ile orantılı olduğu yönünde. Kronik fazla mesai yapan bir çalışanın takdir toplaması ve koşu mesafesi fazla olan futbol takımlarının alkışlanması vb. örnekleri artırmak mümkün.
Şahsi reçetem, Anglo-Sakson perspektifi ile =
Effort (İstikrarlı Efor/Gayret) * Efficiency (Verimli Çalışmak) * Effectiveness (Doğru yönde Hedefe yönelik Çalışmak) * Gifted Talent (Doğuştan gelen Yetenek/Yatkınlık)
- Eğer ki dörtlü çarpandan sadece bir tanesine sahip iseniz pek bir şansınız olmayabilir.
- İki tanesi mevcut ise gayet başarılı olabilirsiniz.
- Üçü bir arada ise sıradışı başarı ile parmakla gösterilirsiniz.
- Kare as ise tarihe geçme ihtimaliniz sözkonusu olabilir.